Иосиф Бродский
Только пепел знает…
| Tuhka yksin tietää, mitä on palaa poroksi. Mutta sanon myös, siristellen likinäköisesti eteenpäin: ei kaikki ole tuulen vietävää, kaikkea ei luuta tavoita haroessaan leveälti pihaa. Me säilymme lytättynä tumppina, sylkäisynä, varjossa penkin alla, minne kulma ei päästä sädettä tunkeutumaan ja vaivumme kaulatusten loskan kanssa päiviä laskien humukseen, sakkaan, kulttuurikerrokseen. Töhrittyään lapionsa arkeologi avaa kitansa |
Только пепел знает, что значит сгореть дотла. Но я тоже скажу, близоруко взглянув вперед: не все уносимо ветром, не все метла, широко забирая по двору, подберет. Мы останемся смятым окурком, плевком, в тени под скамьей, куда угол проникнуть лучу не даст. И слежимся в обнимку с грязью, считая дни, в перегной, в осадок, в культурный пласт. Замаравши совок, археолог разинет пасть |
1986
Перевод на финский Jukka Mallinen.
Свежие комментарии