Иосиф Бродский
В деревне Бог живет не по углам…
Kylässä Jumala ei asu nurkissa, kuten luulevat pilkkaajat, vaan kaikkialla. Hän valaisee vesikaton ja astiat ja jakaa ovet rehellisesti kahtia. Kylässä häntä on ylenpalttisesti. Malmipadassa hän keittää papusoppaa lauantaisin, hän tanssahtelee unisesti tulessa ja vinkkaa minulle kuin silminnäkijälle. Hän panee aidat, kihlaa neidon metsänvartijalle ja järkkää leikillään ikuisesti myöhästyvän lennon metsäpäällikölle, joka ampui sorsan. Mahdollisuus tarkkailla kaikkea tätä ja kuulostella syksyn vihellystä onkin kaiken kaikkiaan ainoa autuus kylässä jopa ateistin ulottuvilla. |
В деревне Бог живет не по углам, как думают насмешники, а всюду. Он освящает кровлю и посуду и честно двери делит пополам. В деревне Он — в избытке. В чугуне Он варит по субботам чечевицу, приплясывает сонно на огне, подмигивает мне, как очевидцу. Он изгороди ставит. Выдает девицу за лесничего. И в шутку устраивает вечный недолет объездчику, стреляющему в утку. Возможность же все это наблюдать, к осеннему прислушиваясь свисту, единственная, в общем, благодать, доступная в деревне атеисту. |
1964
Перевод на финский Jukka Mallinen.
Свежие комментарии